Triatlon Olympic Distance 1000m??,37.5km ? en 8.8km?♂️
Uitslagen
1. Zwemmen https://connect.garmin.com/modern/activity/3940154180
2. Fietsen https://connect.garmin.com/modern/activity/3937996197
3. Hardlopen https://connect.garmin.com/modern/activity/3940163976
4. Wedstrijduitslag: https://results.sporthive.com/events/6564865638014126080/races/465401/bib/53
De dag begon al om 04.45 om op tijd aan de start te kunnen staan. Eenmaal op het terrein werd alles vooral geregeld door twee vrouwen. Een daar van was een NTB-jurylid en op een of andere manier had zij mij in het vizier. Mijn remmen waren niet strak genoeg afgesteld. Ik moet mijn fiets naar mij toe ophangen en niet andersom en nog wel wat meer. Voor dit anti authoritaire persoon een lastige situatie om rustig te blijven. ?
De start: Inkomen = afzien
De start zou een massastart zijn, echter ging het zo snel dat heel wat mensen, inclusief mijzelf niet realiseerde dat we al begonnen. Het vinden van cadans en snelheid zo op de vroege ochtend is altijd een lastig iets, maar bij het keerpunt van de 1000 meter begon ik het te pakken te krijgen. Eigenlijk ging alles veel sneller dan ik verwachte. Kan kloppen, want het was een PR op 1000M openwater: 18:49.
De fiets: Hammer time
Snel rennend naar de fiets en geen pauze laten vallen om bij te komen. Eenmaal bij de fiets probeer ik mijn wetsuit uit te doen. Ik voel mijn horloge trillen en zie het ‘Shit twee keer horloge ingedrukt, die denkt dat ik al loop’. In die tussentijd ga ik voor het eerst met een triatlon zitten. Het lukt mij niet om mijn wetsuit fatsoenlijk over de aangeleverde dikke mylapsband om mijn enkel uit te doen.
Eenmaal op de fiets kan ik flink wat mensen inhalen. Altijd een heerlijk gevoel. De snelheidsmeter tikt regelmatig 36km en over aan, maar met tegenwind is het soms hard knokken om het tempo hoger dan 33km te houden. toch lukt mij dat. Bij het eerste rondje letten de verkeersregelaars niet echt op. Daardoor schiet ik 1 keer een afslag voorbij. Met hard remmen en een 180 graden bocht zie ik mijzelf te wurmen tussen de verkeersregelaars. HA! na vier rondjes knallen en een gemiddelde van ruim 34km hoog draai ik richting finish. Wederom weer overvallen door de korte afstand naar de finish (normaal laat ik mijn schoenen aan de fiets van begin tot eind), waardoor ik de schoenen uit clip en ren naar mijn transitieplek.
Lopen: It never gets easier, you just go faster
Het lopen ging lekker. Snel pak ik de pace 4.17 op en die kan ik de 8.8KM vasthouden. De wedstrijd laat altijd haar ware gezicht zien tijdens het looponderdeel: Mensen lopen, sommige houden hun zij vast door kramp en de meeste lopen met een grimas. Slechts een enkeling zie je met een glimlach. De drie rondjes duren 37 minuten laag en qua gevoel zijn die zo voorbij. Voordat ik het weet draai ik het grote grasveld op om nog 1x een sprint in te zetten. Helaas lukt het mij net niet om nog een deelnemer te pakken en eindig ik op positie 15. De eindtijd van: 02:04:37 ben ik zeer tevreden.
De gevraagde feedback van de organisatie
Het was de eerste editie van de Heerjansdam Challenge en dat liet zich soms merken in bepaalde dingen. Het was een leuke wedstrijd die ik volgend jaar graag nog een keer doe, maar een paar puntjes vielen op:
- Verkeersregelaars die niet wisten wat het parcours was
- Geen water/sportdrank bij de finish. (wel bananen/appels)
- De 180 gradenbocht in het fietsparcours zit op het randje van verantwoord
.