A lot of people run a race to see who is the fastest. I run to see who has the most guts, who can punish himself into exhausting pace, and then at the end, punish himself even more. — Pre Fontaine
- Wedstrijd statistieken: https://connect.garmin.com/modern/activity/4175140535
- uitslag volgens organisatie: https://results.sporthive.com/events/6589788263981649920/races/452733/bib/21220
Pre
halve marathon is het altijd makkelijk om snelheden die je wil gaan
lopen makkelijk te roepen. Natuurlijk kon ik dat niet laten: Het zou
iets tussen de 4.10 – 4.13 worden. Raar snelheidsspectrum en rare
gedachten. Mijn vorige tijd was 1.32.41 en nu zou ik links of rechts om
sub 90 minuten lopen. 2.41 eraf op een PR schijnt heel wat te zijn, maar
goed, zoals mijn collega’s zeggen: No guts no glory.
De dagen voor de wedstrijd heb je altijd van die pijntjes wat alles weer aan het twijfelen zet. Afijn, ik kan kort over de wedstrijd zijn. Deze ging als een soort droom voorbij. Vaak 04.10 op de kilometer en soms er onder. Ik moest in deze wedstrijd veel slalommen en versnellen hiervoor. Bij kilometer 15 begint een halve marathon altijd pas echt -tenminste dat ervaar ik normaal-, echter bleek de verzuring niet te komen. Dan af en toe maar een versnelling erin gooien. Toch vond ik het eng om te gaan versnellen en om dit meer te doen. De in elkaar gezakte of wandelende lopers herinneren je wel daar wel aan als je ze passeert.
Al met al ben ik zeer blij dat ik de 1.30 grens onder gegaan ben. In februari zal ik de hele –hopelijk- gaan doen met de Texel trail. Als kers op de taart van het jaar 2019 zal ik op 25 oktober bepalen of ik een hele triathlon ga doen in 2020, maar daar later meer over. Vanaf vandaag is mijn PR op de 21.1 kilometer: 1.28.04.